Vrlo opširan i argumentovan tekst, koji samo svedoči o glavnom karakteru Zapadnog Društva i Zapadne Civilizacije (da, baš velikim slivima napisano, a u skladu sa intencijama Arnolda Tojnbija), o FRAGMENTARNOSTI istog, tj. ZAPADNOD DRUŠTVA i CIVILIZACIJE. Ono je, da koristim terminologiju gorepomenutog A. Tojnbija, posle svoje kratkotrajne IMPERIJALNE FAZE (1989-2009) ušlo u FAZU RASPADA! Dokaz: raspad osnovne društvene jedinice svih društava i civilizacija-PORODICE! To je proces započet davnih dana, znatno pre imperijalne i faze raspada Zapadnog Društva (i Civilizacije), a koji se preneo na SVA DRUŠTVA I CIVILIZACIJE koje opstojavaju (po A. Tojnbiju!) u senci Zapada!I koja (druga Društva i Civilizacije) sada dižu glavu! O tome piše Samjuel Hantington! Jedino mi nije baš jasno zašto g-đa Štrbac
"pretrčava" preko nekih, ipak bitnih stvari. A to je činjenica, da je tokom većeg dela perioda dominacije tzv. Svetog Rimskog Carstva (g-đa Štrbac je zaboravila da doda "nemačke narodnosti",
što nije baš zanemariv propust!) postojalo jedno drugo, isto Hrišćansko Carstvo-Istočno Rimsko Carstvo ili moderno rečeno: VIZANTIJA! Jedini autentični naslednik Originalnog, Univerzalnog
Rimskog Carstva! Gde je pored grčko-rimske/antičke kulture i rimskog prava postojao još jedan kamen temeljac tog Društva/Civilizacije/Carstva: HRIŠĆANSTVO. I koje je trajalo 11 dugih vekova (4-15 vek), zasnovalo svoj Pravoslavni Komonvelt hristijanizovanih Država, pretežno u Jugoistočnoj i Istočnoj Evropi i na kraju ostavilo svog naslednika, carsku Rusiju. Koja je i dan, dans respektabilni igrač i PRAVOSLAVNA ZEMLjA, kao i Vizantija! Toliko o tom, sitnom previdu. Pomenućemo
još par stvari: borbu imperium-a i sacerdotium-a, kao osnovnu pokretačku snagu Zapadnog Društva do
16-og veka, tj. Reformacije, kao i proces Humanizma i Renesanse, svojevrsan zapadni pokušaj OBNOVE ANTIKE.Obnove, ali POSLE PREKIDA,od "sitnih"
1000 godina! Kod pravoslavnih nije bilo prekida, barem do Petra Velikog! Šta ćete,činjenice!
Preporuke:
0
0
2
ponedeljak, 09 novembar 2009 16:46
Aleksandar
Po običaju, odličan tekst.
Preporuke:
0
0
3
ponedeljak, 09 novembar 2009 21:06
Vizantijsko plavo
Lorna je zaista briljantna sociološkinja. Interesantno je da uvek preokrene dominantne koncepte. Na primer u ovom tekstu ona tvrdi suprotno od naših kulturologa, da globalna kultura promoviše ružnoću kao princip.Naši kulturolozi opet zastupaju stav da savremena popuarna kultura promoviše lepotu i mladost. Lorna smatra da je mladost potpuno zgažena institucinalno, ofanzivom antivrednosti, antistila, nihilizma itd. Zanimljivo , zanimljivo. Moje razmišljanje je bliže razmišljanju gospođice Štrbac.Pozdrav.
Preporuke:
0
0
4
utorak, 10 novembar 2009 11:08
Dag
Članak je odličan, ali potpuno nepregledan. Izostanak podnaslova doveo je do predugačkih pasusa koji otežavaju praćenje niti i poenti izlaganja.
.jpg)
"pretrčava" preko nekih, ipak bitnih stvari. A to je činjenica, da je tokom većeg dela perioda dominacije tzv. Svetog Rimskog Carstva (g-đa Štrbac je zaboravila da doda "nemačke narodnosti",
što nije baš zanemariv propust!) postojalo jedno drugo, isto Hrišćansko Carstvo-Istočno Rimsko Carstvo ili moderno rečeno: VIZANTIJA! Jedini autentični naslednik Originalnog, Univerzalnog
Rimskog Carstva! Gde je pored grčko-rimske/antičke kulture i rimskog prava postojao još jedan kamen temeljac tog Društva/Civilizacije/Carstva: HRIŠĆANSTVO. I koje je trajalo 11 dugih vekova (4-15 vek), zasnovalo svoj Pravoslavni Komonvelt hristijanizovanih Država, pretežno u Jugoistočnoj i Istočnoj Evropi i na kraju ostavilo svog naslednika, carsku Rusiju. Koja je i dan, dans respektabilni igrač i PRAVOSLAVNA ZEMLjA, kao i Vizantija! Toliko o tom, sitnom previdu. Pomenućemo
još par stvari: borbu imperium-a i sacerdotium-a, kao osnovnu pokretačku snagu Zapadnog Društva do
16-og veka, tj. Reformacije, kao i proces Humanizma i Renesanse, svojevrsan zapadni pokušaj OBNOVE ANTIKE.Obnove, ali POSLE PREKIDA,od "sitnih"
1000 godina! Kod pravoslavnih nije bilo prekida, barem do Petra Velikog! Šta ćete,činjenice!